وقتی تنها می شی دیگه شادی ها برات معنی خاصی نداره.
غصّه ها از همه جا روی سرت می ریزند و تو رو از پا در می آرن.دیگه دوست داری کور شی و  هیچ جا رو نبینی.دوست داری همه جا برات تاریک شه .
به زوج ها ودوستایی که شونه به شونه ی هم تو  خیابون راه می رن حسودی میکنی. گریه می کنی
وقلم تنها رفیقت میشه.روی تن کاغذ می نویسی
بعضی وقتا انقدر بهش فشار می آری که چاک چاک میشه و تو هم مچالش میکنی پرتش میکنی و فحشی میدی.ممکنه از شدت نوشتن دستات زخمی شه ولی کوچک ترین توجهّی بهش نداری.
این حرفا در گوشی بود به کسی نگو یا اگرم میگی آروم بگو.
 

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: